کمال خجندی

شمارهٔ ۷۸۴

ما رند و قلندر صفت و عاشق و مستیم

معذور توان داشت اگر توبه شکستیم

با هیچ کسی کار نداریم درین ملک

ما را بگذارید درین حال که هستیم

آن عاقل دنیا طلب ار جاه پرستد

شک نیست که ما عاشق و دیوانه و مستیم

گر نوش کند جرعه از جام محبت

آنگاه بداند که چرا بی خود و مستیم

تا پی نبرد کس به سر ما ز در خلق

برخاسته در کنج خرابات نشستیم

گویند که دیوانه این دور کمال است

شکرانه که از جمله تکلیف برستیم

از کثرت صحیت چو در دل نگشاید

بر خود در آمد شدن غیر بیستیم