کمال خجندی
شمارهٔ ۹۷۴
۱
ای صبا بر خاک کوی یار ما خوش می‌روی
شبه سراندازان بر آن زلف دوتا خوش می‌روی
۲
می‌روی و باز می‌گویی به زلفش خال ما
گرچه می‌گویی پریشان ای صبا خوش می‌روی
۳
واعظا تحسین خود تا کی که خوش‌ها می‌روم
گر به زودی می‌روی از پیش ما خوش می‌روی
۴
ناوکش چون می‌رود در سینه می‌گوید دلم
گر از آن مژگانی ای تیر بلا خوش می‌روی
۵
می‌روی در جان همه وقتی و می‌آید خوشم
زآنکه تو آب حیاتی دایما خوش می‌روی
۶
گر قباپوشی چو غنچه ور کله هم لاله‌وار
با کله خوش می برآنی در قبا خوش می‌روی
۷
گر رود مطرب به بزمی خواند ابیات کمال
هر کرا جانی‌ست گوید مطربا خوش می‌روی
نظرات