کمال خجندی
شمارهٔ ۹۹۵
۱
به باران کهن یاری نکردی
جفا کردی وفاداری نکردی
۲
خورم گفتی غم تو تو بزی شاد
مرا غم کشت و غمخواری نکردی
۳
دلم پیوسته میداری بر آتش
بمن زین بیش دلداری نکردی
۴
دلا از ناله بلبل وصل گل یافت
چرا زاری بدین زاری نکردی
۵
بچشم گرچه ماند از ظلم وخون ریز
که زیر طاق زنگاری نکردی
۶
کسی در حال صحت خون کند کم
تو خود در عین بیماری نکردی
۷
کمال آن چشم شوخ از خود میازار
چو هرگز مردم آزاری نکردی
نظرات