امیرخسرو دهلوی
شمارهٔ ۱۶۲۹
۱
آه ازین تنگ قبایان شده تنگم دامان
که نه سر ماند مرا در غم ایشان نه امان
۲
لب گشایند و نباتی ندهندم، آری
کام خود را نتوان یافتن از خودکامان
۳
گر برم در برشان دست، بدزدند اندام
سیم دزدی عجبی نیست ز سیم اندامان
۴
رخ چو آتش بنمایند و جگر پخته کنند
این دل پخته من سوخته شد زین خامان
۵
خسرو از بهر تو بدنام شد، از وی بگریز
نیکنامی نبود در روش بدنامان
نظرات