امیرخسرو دهلوی
شمارهٔ ۳
۱
مرا دردیست اندر دل که درمان نیستش یارا
من و دردت، چو تو درمان نمی‌خواهی دل ما را
۲
منم امروز، و صحرایی و آب ناخوش از دیده
چو مجنون آب خوش هرگز ندادی وحش صحرا را
۳
شبت خوش باد و خواب مستی‌ات سلطان و من هم خوش
شبی گرچه نیاری یاد بیداران شبها را
۴
ز عشق ار عاشقی میرد، گنه بر عشق ننهد کس
که بهر غرقه کردن عیب نتوان کرد دریا را
۵
بمیرند و برون ندهند مشتاقان دم حسرت
کله ناگه مبادا کج شود آن سرو بالا را
۶
به نومیدی به سر شد روزگار من که یک روزی
عنان گیری نکرد امید، هم عمر روان ما را
۷
مزن لاف صبوری خسروا در عشق کاین صرصر
به رقص آرد چو نفخ صور، کوه پای بر جا را
نظرات
پارسا
درویش
قطره
Sahv