
امیرخسرو دهلوی
شمارهٔ ۳۷۰
۱
بنده را با تو دوستداری خوست
گر چه تو بنده را نداری دوست
۲
آن نه چشمی ست کز کرشمه ناز
دیده را هر نظر که هست در اوست
۳
گرد ابروی تست جای نماز
باز در چشم بنده آب وضوست
۴
با من از زلف تو بد است، چه باک؟
هر چه بد نیست، روی تو نیکوست
۵
فتنه چشم تو نمی خسپد
زانکش از غمزه خار در پهلوست
۶
چون تو بر لب نمی نهد لب را
شکر اندر لب تو تو بر توست
۷
وصف زلف تو کرد خسرو، از آنست
که ز لطفش همه جهان خوشبوست
تصاویر و صوت

نظرات
محمدرضا لمسهچی