امیرخسرو دهلوی
شمارهٔ ۱۱ - امیر خسرو، در ایام نگاشتن اشعار قران السعدین هنوز مثنوی‌های خمسه را به جواب خمسه زنی می ننوشته است خود ملتفت است که این مثنوی او بر سبک نظامی است و آن استاد بزرگ را می‌ستاید:
۱
ور هوس مثنوی‌ات در دل است
حل کنم این بر تو که بس مشکل است
۲
وز روشی کز تو نیاید مرو
گفت بَدَم مشنو و نیکو شنو
۳
نظم «نظامی» به لطافت چو دُر
وز دُر او سر به سر آفاق پر
۴
پخته ازو شد چو معانی تمام
خام بود پختن سودای خام
۵
سِحر‌وَر‌انی که در او دیده‌اند
خاموشی خویش پسندیده‌اند
۶
مثنوی او راست، ثنایی بگو
بشنوش از دور و دعایی بگو
نظرات