مهستی گنجوی
شمارهٔ ۱۲۲
۱
چون مرغ ضعیف بی پر و بی بالم
افتاده بدام و کس نداند حالم
۲
دردی بدلم سخت پدید آمده است
امروز من خسته از آن مینالم
نظرات