مهستی گنجوی
شمارهٔ ۱۳۴
۱
دی خوش پسری بدیدم اندر «روزن»
گر لاف زنی ز خوبروئی رو، زن
۲
او بر دل من رحم نکرد یک سوزن
خود دود دل منش ستاند روزن
تصاویر و صوت
نظرات