مهستی گنجوی
شمارهٔ ۱۳۵
۱
مؤذن پسری تازه تر از لاله مرو
رنگ رخش آب برده از خون تذرو
۲
آوازه قامت خوشش چون برخاست
در حال بباغ در نماز آمد سرو
نظرات