مهستی گنجوی
شمارهٔ ۱۶۷
۱
آنی که بهیچ کس تو چیزی ندهی
صد چوب مغل خوری پشیزی ندهی
۲
سنگی که بدان روغن بزرک گیرند
گر بر شکمت نهند تیزی ندهی
نظرات