مهستی گنجوی

شمارهٔ ۳۴

۱

لاله چو پریر آتش شور انگیخت

دی نرگس، آب شرم از دیده بریخت

۲

امروز بنفشه عطر با خاک آمیخت

فردا سحری باد سمن خواهد بیخت