مهستی گنجوی
شمارهٔ ۴۴
۱
قاضی چو زنش حامله شد زار گریست
گفتا ز سر قهر که اینواقعه چیست
۲
من پیرم و . . . من نمی خیزد هیچ
وین قحبه نه مریم است، این بچه کیست
نظرات