مهستی گنجوی
رباعی شمارۀ ۱۲۴
۱
رفت آن که سری پر از خمارش دارم
چون جان دارم گهی که خوارش دارم
۲
بر آمدنش چنان امیدم یارست
گوئی که هنوز در کنارش دارم
تصاویر و صوت
نظرات