مهستی گنجوی

رباعی شمارۀ ۲۱

۱

آن بت که رخش رشک گل و یاسمن است

وز غمزهٔ شوخ فتنهٔ مرد و زن است

۲

دیدم به رهش ز لطف چون آب روان

آن آب روان هنوز در چشم من است

تصاویر و صوت

عکس

صوت

نظرات

امین کیخا

۱۳۹۲/۰۳/۲۸ - ۰۴:۰۷:۲۸

می فرماید لطف و نازکی از او چون اب روان است و از چشم من نیز اشک می بارد چامه نگاهی دارد به لطافت و نازکی بدور از جنس زن و مرد و چه زیباست و نازک بینانه ، نازکی که سپستر نزاکت را از ان ساخته اند با درشتی ناساز و متضاد است و نازکی لطافت و ادبمندی است و درشتی بی ادبی و دشنامگویی