مهستی گنجوی

رباعی شمارۀ ۲۶

۱

جوله پسری که جان و دل خستهٔ اوست

از تار دو زلفش تن من بستهٔ اوست

۲

بی پود چو تار زلف در شانه کند

ز آن این تن زار گشته پیوستهٔ اوست

تصاویر و صوت

عکس

صوت

نظرات

کاظم

۱۳۹۱/۱۱/۰۴ - ۲۰:۵۹:۲۱

در مصرع دوم اگر گفته شود: از پیچش زلفش دل من بسته اوست وزن شعر درست می شود

مرتضی ( باران )

۱۳۹۴/۰۱/۱۹ - ۰۲:۱۴:۰۳

جوله : بافنده

مرتضی ( باران )

۱۳۹۴/۰۱/۱۹ - ۰۲:۱۴:۵۵

" ز " تار زلفش تن من بسته ی اوست

بهزاد

۱۳۹۶/۱۲/۲۰ - ۰۶:۵۶:۵۵

جوله یعنی جوجه تیغی

جعفر عسکری

۱۳۹۹/۰۴/۳۰ - ۰۲:۳۰:۴۰

رباعی نویافته از مهستیبرده ست دلم آن رخ زیبای تو دوستفریاد از آن دو چشم رعنای تو دوستگفتی که:که کرده ست تو را سودایی؟سودای تو،سودای تو،سودای تو دوستنسخه خطی به تاریخ کتابت سال 725 قمری متعلق به کتابخانه ملی ملک

افسانه چراغی

۱۳۹۹/۱۰/۱۸ - ۱۲:۱۸:۳۰

مصرع دوم چیزی کم دارد تا وزن آن درست شود. شاید این گونه باشد: از تار دو زلفش، تن من بسته اوست.

جعفر عسکری

۱۴۰۰/۰۸/۲۳ - ۱۶:۵۱:۱۸

سلام. آن خال که بر گردن مردافکن توست همواره مغمّـز تنِ پُـر فن توست تا ظن نبری که آن نشان از تن توست آن خون دل من است در گردن توست!

نمایش بیشتر