مهستی گنجوی

رباعی شمارۀ ۵۸

۱

هر کارد که از کشتهٔ خود برگیرد

و اندر لب و دندان چو شکر گیرد

۲

گر باز نهد بر گلوی کشتهٔ خود

از ذوق لبش زندگی از سر گیرد

تصاویر و صوت

عکس

صوت

نظرات

علیرضا اسدی

۱۳۹۸/۱۰/۲۰ - ۰۴:۴۳:۳۵

به جای کارد کاش بوسه بود

جعفر عسکری

۱۳۹۹/۰۱/۲۰ - ۰۶:۳۶:۴۰

سلام.در "تاریخ گزیده" ی "حمدالله مستوفی" با اندکی اخنلاف آمده است:هر کارد که از کشتهء خود برگیردوندر لب و دندان چو شکّر گیردگر بار دگر بر گلوی کُشته نهداز ذوق لبش،زندگی از سر گیرد