منوچهری
شمارهٔ ۱۲
۱
سپیده‌دم که وقت کار عامست
نبیذ غارجی رسم کرامست
۲
مرا ده ساقیا جام نخستین
که من مخمورم و میلم به جامست
۳
ولیکن لختکی باریکتر ده
نبیذ یکمنی دادن کدامست
۴
نماز بامدادان کرد باید
سه جام یکمنی خوردن حرامست
۵
چو وام ایزدی بنهاده باشم
مرا ده ساتگینی بر تو وامست
۶
چنانکه باز نشناسد امامم
رکوعم را رکوعست ار قیامست
۷
خوشا جام میا، خوشا صبوحا
خوشا کاین ماهرو ما را غلامست
۸
دو زلفش دو شب و دو خال مشکین
ظلام اندر ظلام اندر ظلامست
۹
صبوح از دست آن ساقی صبوحست
مدام از دست آن دلبر مدامست
۱۰
غلام و جام می را دوست دارم
نه جای طعنه و جای ملامست
۱۱
همی‌دانم که این هر دو حرامند
ولیکن این خوشیها در حرامست
تصاویر و صوت
نظرات
حسین شنبه‌زاده