محتشم کاشانی
شمارهٔ ۲۵۷
۱
از بادهٔ لاله تو چو در ژاله می‌رود
خون قطره قطره در جگر لاله می‌رود
۲
چشم تو هندوییست که پنداری از خطا
صد ترک تند خوش به دنباله می‌رود
۳
از خشگ سال ناز جهان می‌شود خلاص
سال دگر که ماه تو در هاله می‌رود
۴
زین بادهٔ دو ساله که می‌آورند باز
ناموس زهد زاهد صد ساله می‌رود
۵
از شکر نی قلمم هردم از عراق
صد کاروان قند به بنگاله می‌رود
۶
زیبا عروس جمله اندیشه‌ام به کار
بی‌مشتری فریبی دلاله می‌رود
۷
شب محتشم چو می‌کند آهنگ نوحه ساز
تا روز از زمین به فلک ناله می‌رود
نظرات