محتشم کاشانی
شمارهٔ ۵۰۳
۱
آینه بردار و حسن جان فزای خویش بین
انتخاب نسخهٔ صنع خدای خویش بین
۲
در خرامش بر قفا چشم افکن ای زنجیر مو
یک جهان مجنون کشان اندر قفای خویش بین
۳
ای که برافتادگان چون باد میرانی سمند
یک ره آخر زیر پای باد پای خویش بین
۴
ای که در مهد همایون میروی سلطان صفت
از زکوة سلطنت سوی گدای خویش بین
۵
ای جمالت شمع صد پروانه سر برکن ز بام
مرغ جان را پرزنان گرد سرای خویش بین
۶
از قبای تنگ بیرون‌آ و جیب یوسفان
تا به دامن چاک از رشگ قبای خویش بین
۷
بینوا در دهر بسیار است اما محتشم
بینوای توست سوی بینوای خویش بین
نظرات