محتشم کاشانی
شمارهٔ ۵۸۷
۱
محتشم چون عمر صرف خدمت وی می‌کنی
پادشاهی گر نکردی این زمان کی می‌کنی
۲
توسن عمر آن جهان‌پیما ستور باد پا
یک جهان طی می‌کند چون بادپا هی می‌کنی
۳
سختی راه محبت را دلیل این بس که تو
در نخستین منزلی هرچند ره طی می‌کنی
۴
ساقیا بر ساحل غم مانده‌ام وقتست اگر
کشیت ساغر روان در قلزم می می‌کنی
۵
سنبل از تاب جمالت می‌نشیند در عرق
زلف را هرگه نقاب روی پر خوی می‌کنی
۶
آهوان در پایت ای مجنون از آن سر می‌نهند
کآشنایی با سگ لیلی پیاپی می‌کنی
۷
گفته بودی می‌کنم با محتشم روزی وفا
شاه خوبان وعده کردی و وفا کی می‌کنی
تصاویر و صوت
نظرات