محتشم کاشانی
شمارهٔ ۲۵ - وله ایضا
۱
ای عطا پیشه که دریای سخا و کرمت
در تلاطم همه گوهر به کنار اندازد
۲
محتشم کیست که مثل تو گران مقداری
بروی از خلق سبک روح گذار اندازد
۳
چون به این لطف سرافراز شد اکنون آن به
کانچه دارد به رهت بهر نثار اندازد
۴
لیک از نظم گران سنگ مناسب‌تر نیست
آن چه در پای تو ای کوه وقار اندازد
نظرات