محتشم کاشانی
شمارهٔ ۲۹ - ایضا در مرثیه
۱
مه اوج سیادت میر جعفر
ز علم جعفری چون کامجو شد
۲
به ملک دانش از نوسکه‌ای زد
که نقد علم ازو بس تازه رو شد
۳
چو باد آن گاه راه کعبه سر کرد
وزان خاک وجودش مشگ بو شد
۴
بر او بارید چندان ابر رحمت
که غرق لجه لاتقنطو شد
۵
پس از طغیان طوفان حوادث
چو یونس سیر بحرش آرزو شد
۶
سرشک بحر بر افلاک زد موج
که موجش دام مرغ روح او شد
۷
چو تاریخش طلب کردند گفتم
به دریای اجل یونس فرو شد
نظرات