محتشم کاشانی
شمارهٔ ۹۰ - ایضا در مرثیه گوید
۱
گل حدیقه دل خواجگی که بود قدش
نهال تازه رس بی مثال گلشن جان
۲
ز پا فتاد و خرد گفت بهر تاریخش
هزار حیف ازان نونهال گلشن جان
نظرات