محتشم کاشانی
شمارهٔ ۹۶
۱
حافظ آن خود رو درخت باغ نظم
زد به تیغ کین عدویی بیخ او
۲
بود بس قابل ولی شمشیر را
قابل شمشیر شد تاریخ او
نظرات