محتشم کاشانی
رباعی شمارهٔ ۲۹
۱
یاری که به نیش غم دلی ریش نکرد
بر من ستم از طاقت من بیش نکرد
۲
هرچند که انتظار بسیارم داد
آخر نه وفا به وعده خویش نکرد
نظرات