محتشم کاشانی
رباعی شمارهٔ ۳۹
۱
چون داد قضا صیقل مرآت وجود
در شرم تو اغراق به نوعی فرمود
۲
کاندر عقبت چشمی اگر باشد باز
عکست شود اندر رخ از آیننه نمود
نظرات
احیائی