محتشم کاشانی
رباعی شمارهٔ ۶۲
۱
زان پیش که هجر تو برد آرامم
آمد به وداع تو دل خود کامم
۲
فریاد که بیشتز ز هنگام فراق
دل سوخت ازین وداع بیهنگامم
نظرات