مشتاق اصفهانی
شمارهٔ ۵۷
۱
منت ز سر زلف توام یکسر مو نیست
چاکیست دلم را که سزاوار رفو نیست
۲
آن مه که مه چهارده‌اش چون مه‌رو نیست
در شهر بنیکوئی او هیچ نکو نیست
۳
آن سلسله کازادی او نیست میسر
جز سلسله موی تو ای سلسله مو نیست
۴
منعم مکن از شاهد و مطرب که بهشتی
گر هست جز آواز خوش و روی نکو نیست
نظرات