مشتاق اصفهانی
شمارهٔ ۱۳۲
۱
ای رهرو نادان که روانی چون شط
گیرم نروی برون چو از مسطر خط
۲
چون نیست ز دانش چه صواب و چه خطا
نبود چو ز بینش چه درست و چه غلط
نظرات