مشتاق اصفهانی
شمارهٔ ۱۹
۱
آگه نتوانی چو شد از فطرت پست
زانگونه تو از حقیقت کار که هست
۲
مگذار زمانی قدح باده ز دست
در بیخبری مرا چه هشیار و چه مست
نظرات