مشتاق اصفهانی
شمارهٔ ۲۰
۱
در ظلمت جهل آمدن چون زالست
گر جرم کنم چرا کنی قدرم پست
۲
ره تیره و من مست و صراحی دردست
پایم لغزید ناگه افتاد و شکست
نظرات