مشتاق اصفهانی
شمارهٔ ۲۰۷
۱
گر لاف ز عشق میزنی دردت کو
اشک گلگون و چهره زردت کو
۲
داغیست بجان گرت ز خورشید وشی
چون صبح دل گرم و دم سردت کو
نظرات