مشتاق اصفهانی
شمارهٔ ۲۱
۱
هرکس که ز لطف تو ستمگر شاد است
غافل زپی چه جور و چه بیداد است
۲
لطف تو و جور تو بعاشق دو بناست
کان سست پی است و این قوی بنیاد است
نظرات