مشتاق اصفهانی
شمارهٔ ۶۴
۱
ما را که بود چه در بخارا و چه بلخ
از حسرت شیریندهنان کامی تلخ
۲
بیماهوَشی خوش نبود عمر چه سود
کز غره هزار ماه آریم به سلخ
نظرات