مولانا
بخش ۱۰۰ - تفسیر بیت حکیم سنائی رضی الله عنه «آسمانهاست در ولایتِ جان، کارفرمای آسمان جهان» «در ره روح پست و بالاهاست، کوههای بلند و دریاهاست»
۱
غیب را ابری و آبی دیگرست
آسمان و آفتابی دیگرست
۲
ناید آن الّا که بر خاصان پدید
باقیان فی لَبْس مِنْ خَلْقٍ جَدید
۳
هست باران از پی پروردگی
هست باران از پی پژمردگی
۴
نفع باران بهاران بوالعجب
باغ را باران پاییزی چو تب
۵
آن بهاری نازپروردش کند
وین خزانی ناخوش و زردش کند
۶
همچنین سرما و باد و آفتاب
بر تفاوت دان و سررشته بیاب
۷
همچنین در غیب انواعست این
در زیان و سود و در ربح و غبین
۸
این دم ابدال باشد زان بهار
در دل و جان روید از وی سبزه‌زار
۹
فعل باران بهاری با درخت
آید از انفاسشان در نیکبخت
۱۰
گر درخت خشک باشد در مکان
عیب آن از باد جان‌افزا مدان
۱۱
باد کار خویش کرد و بر وزید
آنک جانی داشت بر جانش گزید
تصاویر و صوت
نظرات
علی محمدی
امین کیخا
مهدی کاظمی
در سکوت