مولانا

مولانا

بخش ۵۳ - جواب گفتن خرگوش ایشان را

۱

گفت ای یاران مرا مهلت دهید

تا به مکرم از بلا بیرون جهید

۲

تا امان یابد به مکرم جانتان

ماند این میراث فرزندانتان

۳

هر پیمبر امتان را در جهان

همچنین تا مخلصی می‌خواندشان

۴

کز فلک راه برون شو دیده بود

در نظر چون مردمک پیچیده بود

۵

مردمش چون مردمک دیدند خرد

در بزرگی مردمک کس ره نبرد

تصاویر و صوت

مثنوی نسخهٔ قونیه، کاتب محمد بن عبدالله القونوی، پایان کتابت ۶۷۷ ه.ق » تصویر 46
فرید حامد :
عندلیب :

نظرات

user_image
تاوتک
۱۳۹۲/۰۸/۰۷ - ۰۵:۴۵:۴۶
مخلصی و برون شو به زیبایی در کنار هم بکار رفته اند
user_image
تاوتک
۱۳۹۲/۰۸/۰۷ - ۰۵:۴۹:۰۳
ارزش و اعتبار هر چیز به کیفیت و خاصیت آن است و نه به جرم یا سبکی و سنگینی آن چنانچه مردمک به این کوچکی میتواند بزرگ ترین ها را در خود جای دهد
user_image
امین کیخا
۱۳۹۲/۰۸/۰۷ - ۰۶:۰۳:۴۴
گمان کنم گفته ای از ابن عربی در باب مردمک از ابن عربی هم هست که واگفتنش را به دانایان می گزارم .
user_image
امین کیخا
۱۳۹۲/۰۸/۰۷ - ۰۸:۲۵:۳۵
و این برتری گوهر بر عرض ( بربسته یا فتاد ) است .
user_image
بی نام
۱۳۹۹/۰۱/۱۲ - ۱۵:۳۸:۴۶
شرح و تفسیر بیت 1000گفت : ای یاران مرا مهلت دهید / تا به مکرم از بلا بیرون جهیدخرگوش به نخچیران گفت : ای یاران به من مهلت دهید تا با تدبیرم شر این شیر را از سر شما دور کنم .شرح و تفسیر بیت 1001تا امان یابد به مکرم جانتان / ماند این میراث فرزندانتانتا به سبب تدبیر من ، جان شما به ایمنی درآید و این تدبیر میراثی شود برای فرزندانتان . [ تا اگر روزی بدین گونه به بلا مبتلا شدند . تدبیری نظیر تدبیر من بکار بندند . ]شرح و تفسیر بیت 1002هر پیمبر در میان امتان / همچنین تا مخلصی می خواندشاندر دنیا هر پیامبری راه رهایی و خلاصی را به امت خود نشان داده است .شرح و تفسیر بیت 1003کز فلک راه برون شو دیده بود / در نظر چون مردمک پیچیده بودانبیا می دانستند که چگونه بشر می تواند از کمند زمین و زمان خارج شود و به مقام تجرید محض برسد هر چند که آنان در نظر مردمان مانند مردمک چشم کوچک جلوه می کردند . [ مراد این است که افراد بزرگ و والا نیز ظاهرا در چشم عامه مردم خرد و بی مقدار می آیند ولی برحسب باطن همچو مردمک چشم عزیزند . و می توانند دنیایی را در وجود خود جای دهند . ]شرح و تفسیر بیت 1004مردمش چون مردمک دیدند خرد / در بزرگی مردمک ، کس ره نبردمردمان ، پیامبران را مانند مردمک چشم کوچک می دیدند زیرا که به بزرگی مردمک چشم پی نبرده بودند . [ آنچه که از ابیات اخیر مستفاد می شود این است که ارزش و اعتبار هر چیزی به کیفیت و خاصیت آن است نه بزرگی و کوچکی آن . مثلا مردمک چشم نقطه ای ریز است اما می تواند کوههای سر به فلک کشیده و دریاهای پهناور را در خود جای دهد . پس ارزش انسان نیز به اندیشه است نه درشتی اندام و قدرت بازر . ]
user_image
در سکوت
۱۴۰۲/۱۱/۰۱ - ۰۸:۱۱:۳۴
مثنوی معنوی :: در سکوت.... بشنوید