مولانا

مولانا

بخش ۷۲ - به اقرار آوردن معاویه ابلیس را

۱

تو چرا بیدار کردی مر مرا

دشمن بیداریی تو ای دغا

۲

همچو خشخاشی همه خواب آوری

همچو خمری عقل و دانش را بری

۳

چارمیخت کرده‌ام هین راست گو

راست را دانم تو حیلتها مجو

۴

من ز هر کس آن طمع دارم که او

صاحب آن باشد اندر طبع و خو

۵

من ز سرکه می‌نجویم شکری

مر مخنث را نگیرم لشکری

۶

همچو گبران من نجویم از بتی

کو بود حق یا خود از حق آیتی

۷

من ز سرگین می‌نجویم بوی مشک

من در آب جو نجویم خشت خشک

۸

من ز شیطان این نجویم کوست غیر

کو مرا بیدار گرداند بخیر

۹

گفت بسیار آن بلیس از مکر و غدر

میر ازو نشنید کرد استیز و صبر

تصاویر و صوت

مثنوی نسخهٔ قونیه، کاتب محمد بن عبدالله القونوی، پایان کتابت ۶۷۷ ه.ق » تصویر 178
مثنوی معنوی ( دفتر اول و دوم ) بر اساس آخرین تصحیح نیکلسون و مقابله با نسخهٔ قونیه به کوشش حسن لاهوتی - جلال الدین محمد بن محمد مولوی - تصویر ۴۱۶

نظرات

user_image
امین کیخا
۱۳۹۲/۰۸/۲۲ - ۱۶:۵۴:۴۷
مخنث می شود هیز و فارسی است و حیز غلت ( غلط) است