مولانا

مولانا

بخش ۳۸ - قال النبی علیه‌السلام ارحموا ثلاثا عزیز قوم ذل و غنی قوم افتقر و عالما یلعب به الجهال

۱

گفت پیغمبر که رحم آرید بر

جان من کان غنیا فافتقر

۲

والذی کان عزیزا فاحتقر

او صفیا عالما بین المضر

۳

گفت پیغمبر که با این سه گروه

رحم آرید ار ز سنگید و ز کوه

۴

آنک او بعد از رئیسی خوار شد

وآن توانگر هم که بی‌دینار شد

۵

وآن سوم آن عالمی که اندر جهان

مبتلی گردد میان ابلهان

۶

زانک از عزت به خواری آمدن

هم‌چو قطع عضو باشد از بدن

۷

عضو گردد مرده کز تن وا برید

نو بریده جنبد اما نی مدید

۸

هر که از جام الست او خورد پار

هستش امسال آفت رنج و خمار

۹

وآنک چون سگ ز اصل کهدانی بود

کی مرورا حرص سلطانی بود

۱۰

توبه او جوید که کردست او گناه

آه او گوید که گم کردست راه

تصاویر و صوت

مثنوی نسخهٔ قونیه، کاتب محمد بن عبدالله القونوی، پایان کتابت ۶۷۷ ه.ق » تصویر 450
مثنوی معنوی ( دفتر پنجم و ششم )  بر اساس آخرین تصحیح نیکلسون و مقابله با نسخهٔ قونیه به کوشش حسن لاهوتی - جلال الدین محمد بن محمد مولوی - تصویر ۶۵
مثنوی معنوی ـ ج ۴ و ۵ و ۶ (براساس نسخه قونیه) به تصحیح عبدالکریم سروش - مولانا جلال الدین محمد بلخی (مولوی) - تصویر ۲۵۱

نظرات

user_image
کوروش
۱۴۰۰/۰۵/۱۴ - ۲۰:۴۵:۳۷
گفت پیغامبر که رحم آرید بر جان من کان غنیا فافتقر { من کان غنیا فافتقر } یعنی کسی که غنی بود و سپس فقیر شد
user_image
قطره
۱۴۰۰/۱۰/۱۵ - ۰۴:۵۲:۰۷
این شعر همون مفهوم از نخورده بگیر بده به خورده را دارد
user_image
محمد مرادی
۱۴۰۰/۱۱/۲۵ - ۰۰:۲۷:۰۱
این شعر تفسیر این حدیث پیامبر(ص) است که هم حدیث و هم این شعر در کتاب عربی پایه یازدهم انسانی چاپ ۱۴۰۰ آمده است. قال النَّبیّ: 《اِرْحَموا عَزیزاً ذَلَّ، وَ غَنیّاً افتْقَرَ، وَ عالِماً ضاعَ بَینَ جُهّالٍ.》 دلسوزی کنید بر ارجمندی که خوار شده، و ثروتمندی که فقیر شده، و دانشمندی که میان نادانان تباه شده است.