مولانا
بخش ۱۲۳ - مثل
۱
گفت با درویش روزی یک خسی
که ترا اینجا نمی‌داند کسی
۲
گفت او گر می‌نداند عامیم
خویش را من نیک می‌دانم کیم
۳
وای اگر بر عکس بودی درد و ریش
او بدی بینای من من کور خویش
۴
احمقم گیر احمقم من نیک‌بخت
بخت بهتر از لجاج و روی سخت
۵
این سخن بر وفق ظنت می‌جهد
ورنه بختم داد عقلم هم دهد
تصاویر و صوت
نظرات
محمد