مولانا

غزل شمارهٔ ۱۰۶۷

سر برآور ای حریف و روی من بین همچو زر

جان سپر کردم ولیکن تیر کم زن بر سپر

این جگر از تیرها شد همچو پشت خارپشت

رحم کردی عشق تو گر عشق را بودی جگر

من رها کردم جگر را هرچ خواهد گو بشو

بر دهانم زن اگر من زین سخن گویم دگر

بنده ساقی عشقم مست آن دردی درد

گوشه‌ای سرمست خفتم فارغم از خیر و شر

گر بیاید غم بگویم آنک غم می‌خورد رفت

رو به بازار و ربابی از برای من بخر

کلیات شمس یا دیوان کبیر با تصحیحات و حواشی بدیع‌الزمان فروزانفر » تصویر 649

کلیات شمس تبریزی انتشارات امیرکبیر، تهران، ۱۳۷۶ » تصویر 413

عندلیب :

کعبه

۱۳۹۶/۰۲/۰۴ - ۲۱:۱۶:۲۲

بیت آخر این غزل بسیار عالی است مولانا حتی غم رو به استخدام خود درآورده و از او می خواهد که برایش ربابی از بازار بخردسایه در کتاب پیرپرنیان اندیش به این مساله اشاره کرده است و شادی مولانا را حیرت انگیز خوانده است

منصور

۱۳۹۷/۰۹/۱۶ - ۱۵:۴۴:۲۸

سلام این شعر را آقای محمدرضا هدایتی در فیلم ایران برگر با همراهی سه تار خوانده است. و چه زیبا اجرا کرده است.

Aria Hossein Khoo

۱۴۰۲/۰۸/۱۱ - ۱۷:۴۶:۰۰

درود بر شما، با این شعر با اجرای زیبای آقای هدایتی آشنا شدم، چقدر خوب میشه که کارگردانان و فیلمسازان عزیز ما از اشعار شاعران ما در فیلم و سریال هاشون استفاده کنن، مثل همین فیلم ایران برگر.