مولانا

غزل شمارهٔ ۱۱۸۰

سیدی انی کلیل انت فی زی النهار

اشتکی من طول لیلی الفرار این الفرار

لیلتی مدت یداها امسکت ذیل الصباح

لیلتی دار قرار دونها دار القرار

ربنا اتمم لنا یوم التلاقی نورنا

ربنا و اغفر لنا ثم اکسنا ذاک الغفار

انما اجسامنا حالت کسور بیننا

حبذا یا ربنا من جنه خلف الجدار

ربنا فارفع جداراء قام فیما بیننا

ربنا و ارحم فانا فی حیاء و اعتذار