مولانا

غزل شمارهٔ ۱۱۸۹

در این سرما سر ما داری امروز

سر عیش و تماشا داری امروز

توی خورشید و ما پیشت چو ذره

که ما را بی‌سر و پا داری امروز

به چارم آسمان پهلوی خورشید

تو ما را چون مسیحا داری امروز

دلا از سنگ صد چشمه روان کن

که احسان موفا داری امروز

تراشیدی ز رحمت نردبانی

که عزم کوچ بالا داری امروز

زهی دعوت زهی مهمانی زفت

که بر چرخ معلا داری امروز

به پیش هر کسی ماهی بریان

در آن ماهی تو دریا داری امروز

درون ماهی دریا کی دیدست

عجایب‌های زیبا داری امروز

کلیات شمس تبریزی انتشارات امیرکبیر، تهران، ۱۳۷۶ » تصویر 459

عندلیب :

سیدمهدی

۱۳۹۵/۰۹/۰۵ - ۰۱:۱۸:۱۹

سلاممصرع اول بیت آخر چنین درست است:درون ماهی ای دریا که دیده استبا سپاس از زحمات شما

همایون

۱۳۹۶/۰۹/۱۷ - ۱۹:۲۸:۱۲

دریا درون ماهی‌ عظمت و بی‌ حدی زیبایی در هستی‌ را می‌‌رساند هر چیز زیبا از درون زیبا و سرشاری خبر می‌‌دهدعناصر هستی‌ از مجموعه هستی‌ از آغاز تا کنون می‌‌آیند و زندگی‌ در زمین همه را در خود دارد همه کائنات در پیدایش زمین نقش دارد و حضور دارد حقیقت را باید دید با تمامی زیبایی اون و هر چه بیشتر حقیقت ثابت کردنی و فهمیدنی نیست این مانند یک میهمانی است که باید از آن برخوردار شد مسیح ماهی‌ است و خورشید است و مهر. اینها در آیین قدیمی‌ مهر ریشه داردجایگاه خورشید آسمان چهارم است و پیک خورشید هم مقام چهارم در آیین مهر است مهر در شب تاریک و سرد از دل‌ سخره‌ای بیرون می‌‌آید و به آسمان می‌رود و سوار بر گردونه خورشید به تماشای زمین می‌‌پردازد و انسان‌های با وفا و پیمان داران را پشتیبانی می‌‌کند دل‌ همان نقش را دارد و می‌‌تواند به آسمان برود و با همه زیبایی‌ها ارتباط بر قرار کند مهر زاییده آناهیتا نگهبان آب‌های پاک و روان است آنگونه که ماهی‌ و انسان و مسیح که خدا گونه است

مولانا

غزل شمارهٔ ۱۱۸۹

تصاویر و صوت

عندلیب :

نظرات

سیدمهدی

همایون