مولانا
غزل شمارهٔ ۱۲۱۹
۱
یار نخواهم که بود بدخو و غمخوار و ترش
چون لحد و گور مغان تنگ و دل افشار و ترش
۲
یار چو آیینه بود دوست چو لوزینه بود
ساعت یاری نبود خایف و فرار و ترش
۳
هر کی بود عاشق خود پنج نشان دارد بد
سخت دل و سست قدم کاهل و بی‌کار و ترش
۴
ور چشمش بیش بود هم ترشی بیش کند
دان مثل بیشی او سرکه بسیار ترش
۵
بس کن شرح ترشان این قدری بهر نشان
کی طلبد در دل و جان طبع شکربار ترش
تصاویر و صوت
نظرات
پگاه
پاسخگوی سوالم باشه. در بیت سوم، مصرع اول، آیا برای اینکه آهنگ شعر درست باشه "خود" را باید "خد" (xad) تلفظ کنیم( برای هم وزن شدن با "بد")؟!! ..و سوالی دیگر: برای فهم بهتر اشعار مولوی، ممکنه کتابی معرفی کنید؟ پیشاپیش سپاسگزارم.
راهنمای پگاه
امیرحسین
پاسخ بانو پگاه: بهتر است برای هم آوایی بَد را بُد بخوانیم.