مولانا
غزل شمارهٔ ۱۲۶۲
۱
گر جان به جز تو خواهد از خویش برکنیمش
ور چرخ سرکش آید بر همدگر زنیمش
۲
گر رخت خویش خواهد ما رخت او دهیمش
ور قلعه‌ها درآید ویرانه‌ها کنیمش
۳
گر این جهان چو جانست ما جان جان جانیم
ور این فلک سر آمد ما چشم روشنیمش
۴
بیخ درخت خاکست وین چرخ شاخ و برگش
عالم درخت زیتون ما همچو روغنیمش
۵
چون عشق شمس تبریز آهن ربای باشد
ما بر طریق خدمت مانند آهنیمش
تصاویر و صوت
نظرات
مهدی یگانه
ملیکا رضایی
سفید
سفید