مولانا

مولانا

غزل شمارهٔ ۱۲۷۸

۱

یار درآمد ز باغ بیخود و سرمست دوش

توبه کنان توبه را سیل ببردست دوش

۲

عاشق صدساله‌ام توبه کجا من کجا

توبه صدساله را یار دراشکست دوش

۳

باده خلوت نشین در دل خم مست شد

خلوت و توبه شکست مست برون جست دوش

۴

ولوله در کو فتاد عقل درآمد که داد

محتسب عقل را دست فروبست دوش

تصاویر و صوت

کلیات شمس تبریزی انتشارات امیرکبیر، تهران، ۱۳۷۶ » تصویر 488
عندلیب :

نظرات

user_image
امین کیخا
۱۳۹۲/۰۴/۳۱ - ۱۲:۴۲:۲۱
ولوله عربی است خیلی زیباست فعل ول ول هم رباعی است به فارسی حلالوش یا خلالوش و خروش می شود
user_image
امین کیخا
۱۳۹۲/۰۴/۳۱ - ۱۲:۴۴:۲۶
وارون توبه حوبه یعنی گناه است