گنج تاریخ ما - مولانا - عاشقی و آنگهانی نام و ننگ

محمود قاهری

۱۳۹۰/۱۱/۲۶ - ۱۲:۴۵:۰۳

مصرع ششم بنظر به صورت زیر ارجح است:تا کشم خود در کنارش تنگ تنگ

ahmad

۱۳۹۱/۰۲/۳۱ - ۰۲:۳۸:۰۹

دربرخی از اسناد بیت سوم بدین صورت آمده است:مرگ اگر مرد است گو نزد من آی تا در آغوشش بگیرم تنگ تنگ من ازاو جانی ستانم جاودان اوزمن دلقی ستاند رنگ رنگ

پیرایه یغمایی

۱۳۹۴/۰۲/۲۳ - ۰۸:۱۳:۰۸

پیوند به وبگاه بیرونی

امین

۱۳۹۴/۰۳/۱۶ - ۰۵:۱۶:۵۹

مرگ اگر مرد است گو نزد من آیتا در آغوشش بگیرم تنگ تنگمن ازو جانی ستانم جاوداناو زمن دلقی ستاند رنگ رنگ ایا ابیات بالا درست نیستند؟

رضا

۱۳۹۴/۰۴/۳۱ - ۰۳:۰۹:۱۶

مصرع دوم بیت سوم بایدبه این صورت باشد:تادرآغوشش بگیرم تنک تنگ

محمد فلاحی

۱۳۹۴/۰۷/۰۹ - ۰۶:۵۶:۰۳

دوستان گرامی ابیات به این شکل صحیح می باشند:مرگ اگر مرد است گو نزد من ای تا در اغوشش بگیرم تنگ تنگمن ز او جامی ستانم هفت رنگاو زمن جانی ستاند رنگ رنگ

فرهاد یزدان پناه

۱۴۰۱/۰۶/۲۸ - ۱۳:۲۳:۳۴

با عرض سلام و درود خدمت شما عزیزان.بنده درجایی این شعر را اینگونه خواندم نمیدونم صحیح است یا غلط مرگ اگر مرد است گو نزد من آی تا درآغوشش بگیرم تنگ تنگ من از او عمری ستانم جاودان او زمن دلقی ستاند رنگ رنگ

رهاد سرامی

۱۴۰۲/۰۴/۰۴ - ۰۸:۰۷:۲۷

درود بر شما بزرگواراناستاد قدمعلی سرامی این بیت را به این شکل خوانده‌اند:مرگ اگر مرد است گو نزد من آیتا در آغوشش بگیرم تنگْ تنگ...ویدیو را ببینید:مرگ، عمر جاودانه است!

محسن جهان

۱۴۰۲/۰۹/۰۹ - ۰۴:۵۷:۵۸

بر اساس آیه قرآن که می‌فرماید "کل نفس ذائقه الموت" ابیات ۳ و ۴ فوق به همین مطلب اشاره دارد. اولیا، انبیا و انسان‌های مجذوب عشق الهی، در مواجه با مرگ آنرا با آغوش باز می‌پذیرند. زیرا واقعیت زندگی در این کره خاکی را فقط در عبودیت و هموارسازی مسیر تعالی و اتصال به او می‌پندارند.

مولانا

غزل شمارهٔ ۱۳۲۶

تصاویر و صوت

عندلیب :

نظرات