مولانا

مولانا

غزل شمارهٔ ۱۴۰۴

۱

کار مرا چو او کند کار دگر چرا کنم

چونک چشیدم از لبش یاد شکر چرا کنم

۲

از گلزار چون روم جانب خار چون شوم

از پی شب چو مرغ شب ترک سحر چرا کنم

۳

باده اگر چه می خورم عقل نرفت از سرم

مجلس چون بهشت را زیر و زبر چرا کنم

۴

چونک کمر ببسته‌ام بهر چنان قمررخی

از پی هر ستاره گو ترک قمر چرا کنم

۵

بر سر چرخ هفتمین نام زمین چرا برم

غیرت هر فرشته‌ام ذکر بشر چرا کنم

تصاویر و صوت

کلیات شمس یا دیوان کبیر با تصحیحات و حواشی بدیع‌الزمان فروزانفر » تصویر 728
کلیات شمس تبریزی انتشارات امیرکبیر، تهران، ۱۳۷۶ » تصویر 534
علیرضا بخشی زاده روشنفکر :
عندلیب :

نظرات

user_image
شقایق عسگری
۱۳۹۷/۰۵/۲۷ - ۰۳:۲۴:۱۴
سلام دوستان بیت آخر به ماجرای ابلیس و سجده کردن به انسان ایهام داره؟؟؟
user_image
شقایق عسگری
۱۳۹۷/۰۵/۲۷ - ۰۳:۲۶:۳۵
ببخشید منظورم شیطان بود.
user_image
بهادر عبدالهی
۱۳۹۹/۰۴/۲۷ - ۱۷:۱۴:۳۸
در جواب باید گفت خیر، بیت هفت اشاره به اوج اعتلا و معراج پیامبر اسلام دارد که حتی فرشته نیز به مقام او راه ندارد و غبطه مقام او را میکند، طبعاً انسانی که به اعتلا می‌اندیشد باید با تاثیرپذیری از چنین نمونه متعالی، نگاه به پس نداشته و رو به سوی اعتلای روحی داشته باشد:بنواخت نور مصطفی آن استن حنانه راکمتر ز چوبی نیستی حنانه شو حنانه شو