مولانا

غزل شمارهٔ ۱۴۰۶

هر شب و هر سحر تو را من به دعا بخواستم

تا به چه شیوه‌ها تو را من ز خدا بخواستم

تا شوی از سجود من مونس این وجود من

خود بشد این وجود من چون که تو را بخواستم

در پی آفتاب تو سایه بدم ضیاطلب

پاک چو سایه خوردیم چون که ضیا بخواستم

آهنیم ز عشق تو خواسته نور آینه

آتش و زخم می خورم چونک صفا بخواستم

سوی تو چون شتافتم جای قدم نیافتم

پاک ز جا ببردیم چون ز تو جا بخواستم

کلیات شمس یا دیوان کبیر با تصحیحات و حواشی بدیع‌الزمان فروزانفر » تصویر 729

کلیات شمس تبریزی انتشارات امیرکبیر، تهران، ۱۳۷۶ » تصویر 534

علیرضا بخشی زاده روشنفکر :

ناشناس

۱۳۹۴/۰۶/۳۰ - ۱۱:۰۷:۲۱

آهنی ام ز عشق تو، خواسته نور آینهآتش و زخم می خورم، چون که صفا بخواستمدر گذشته آینه را از آهن می ساختند، آهن را می گداختند، صاف می کردند، با خاکستر ویا سم سمند و امثال آن، آن را آنقدر صیقل می دادند تا نور را بازتاب دهد. ساخت آینه با شیشه و لایه ای از فلز ( جیوه ، آلمینیوم) در پشت آن در دوران صنعتی امکان پذیر شد.

مولانا

غزل شمارهٔ ۱۴۰۶

تصاویر و صوت

علیرضا بخشی زاده روشنفکر :

نظرات

ناشناس