
مولانا
غزل شمارهٔ ۱۴۶۷
۱
این شکل که من دارم ای خواجه که را مانم
یک لحظه پری شکلم یک لحظه پری خوانم
۲
در آتش مشتاقی هم جمعم و هم شمعم
هم دودم و هم نورم هم جمع و پریشانم
۳
جز گوش رباب دل از خشم نمالم من
جز چنگ سعادت را از زخمه نرنجانم
۴
چون شکر و چون شیرم با خود زنم و گیرم
طبعم چو جنون آرد زنجیر بجنبانم
۵
ای خواجه چه مرغم من نی کبکم و نی بازم
نی خوبم و نی زشتم نی اینم و نی آنم
۶
نی خواجه بازارم نی بلبل گلزارم
ای خواجه تو نامم نه تا خویش بدان خوانم
۷
نی بنده نی آزادم نی موم نه پولادم
نی دل به کسی دادم نی دلبر ایشانم
۸
گر در شرم و خیرم از خود نهام از غیرم
آن سو که کشد آن کس ناچار چنان رانم
تصاویر و صوت


نظرات
هرکه هر چه خواندم مرا خوش است
Vafa
محسن ، ۲
بابک چندم
محسن ، ۲